St Kilda Tarihi - History of St Kilda

St Kilda Tunç Çağı'ndan 20. yüzyıla kadar iki bin yıl veya daha uzun süre sürekli yerleşim gördü.[1]

Bununla birlikte, ilk yazılı kaydı 14. yüzyılın sonlarına tarihlenen erken tarih hakkında çok az şey bilinmektedir. Fordun John "Circius altında ve dünyanın sınırlarında olduğu kabul edilen Irte adasından" bahseder.[2] Adalar tarihsel olarak MacLeods nın-nin Harris ayni kiraların ve diğer görevlerin toplanmasından sorumlu olan görevli. Adalara yapılan bir ziyaretin ilk raporu, Donald Munro şunu önerdi:

Buradaki sakinler basit fakir insanlardır, herhangi bir dinde nadiren öğrenirler, ama onun yahudisi olan Herray'lı M’Cloyd, ya da sic ofisinde görevlendirdiği, yaz ortasında papazlarla birlikte vaftiz etmek için zear oralarda yelken açar.[3]

Papazın en iyi çabalarına rağmen, adalıların izolasyonu ve doğal dünyanın lütfuna bağımlılığı, felsefelerinin de Druidizm Hıristiyanlığa olduğu gibi[4] 1822'de Rev John MacDonald'ın gelişine kadar. Örneğin, Macauley (1764) Stallir House tarafından yere dik olarak sabitlenmiş büyük bir taş çemberi dahil olmak üzere beş druidik sunağın varlığını bildirmektedir. Boreray.[5]

Martin'in 1697'deki ziyareti sırasında nüfus 180'di ve görevli:

komşu adalardaki arkadaşları arasında en "yetersiz" olanı seçti, bu sayıya ve onları, adanın besleyici ve bol, ilkel de olsa, yemeğin tadını çıkarmak ve böylece kazandıkları sağlık ve güçlerine kavuşmak için periyodik olarak Aziz Kilda'ya götürdü. .[6]

18. ve 19. yüzyıllarda din ve turizm

Ancak 18. yüzyılda gemileri ziyaret etmek, kolera ve Çiçek hastalığı[7] ve 1727'de can kaybı o kadar fazlaydı ki, teknelere yetecek kadar adam yoktu ve yeni aileler getirildi. Harris onları değiştirmek için.[8] 1758'de nüfus 88'e yükseldi ve yüzyılın sonunda 100'ün biraz altına ulaştı. Bu rakam, 18. yüzyıldan, 36 adalının Avustralya'ya gemiyle göç ettiği 1851 yılına kadar oldukça sabit kaldı. Priscilla, adanın hiçbir zaman tam olarak iyileşemeyeceği bir kayıp.[9]

Düşüşteki faktörlerden biri dinin etkisiydi. Alexander Buchan adında bir misyoner 1705'te St Kilda'ya geldi, ancak orada uzun süre kalmasına rağmen organize din fikri tutulmuş görünmüyordu. Bu durum, 'Kuzeyin Havarisi' Rahip John MacDonald 1822'de geldiğinde değişti. Görevine şevkle başladı ve oradaki ilk on bir gününde on üç uzun vaaz verdi. Düzenli olarak geri döndü ve Aziz Kildans adına para topladı, ancak özel olarak dini bilgi eksikliğinden dolayı dehşete düştü. Adalılar onu heyecanla yanına aldılar ve sekiz yıl sonra son kez ayrıldığında ağladılar. 3 Temmuz 1830'da gelen halefi, burada ikamet eden Rev Neil Mackenzie idi. İskoçya Kilisesi sakinlerin koşullarını büyük ölçüde iyileştiren bakan. Ada tarımını yeniden organize etti, köyün yeniden inşasında etkili oldu (aşağıya bakınız) ve yeni bir kilise ve malikanenin inşasını denetledi. Gaelic School Society'nin yardımıyla, MacKenzie ve eşi Hirta'ya örgün eğitim verdi ve okuma, yazma ve aritmetik öğretmek için günlük bir okula başladı ve Pazar Okulu din eğitimi için.[9]

Mackenzie 1844'te ayrıldı ve açıkça büyük bir şey başardıysa da, St Kildan'ın bir dış otoriteye bağımlılığının zayıflığı, 1865'te yeni bir bakan olan Rev John Mackay'ın gelişiyle ortaya çıktı. Ücretsiz İskoçya Kilisesi. Mackay, St Kildan yaşam tarzını yok etmek için herhangi bir bireyden daha fazlasını yapmış olabilecek dini bir bağnazdı. Pazar günü, katılımın fiilen zorunlu olduğu iki ila üç saatlik üç hizmet rutini başlattı. 1875'te bir ziyaretçi şunları kaydetti:

Şabat, dayanılmaz bir kasvet günüydü. Zilin şıngırtısında bütün sürü aceleyle Kilise'ye kederli bakışlarla ve yere eğilmiş gözlerle geliyor. Sağa ya da sola bakmak günah sayılır.[10]

Dini toplantılarda geçirilen aşırı zaman, adayı yönetmenin pratik rutinlerine ciddi şekilde müdahale etmeye başladı. Kilisede gürültü yapan yaşlı hanımlar ve çocuklar uzun uzadıya konuşuldu ve öbür dünyada bekleyebilecekleri ağır cezalar konusunda uyarıldı. Adada yiyecek kıtlığı olduğu bir dönemde, bir cumartesi günü bir yardım gemisi geldi ve bakan tarafından adalıların Şabat günü kiliseye hazırlık yapmak zorunda kaldığını ve herhangi bir erzak karaya çıkmadan önce Pazartesi olduğunu bildirdi. Çocukların oyun oynaması yasaktı ve nereye giderse gitsinler bir İncil taşımaları gerekiyordu. Aziz Kildans, Mackay'a yirmi dört yıl dayandı.[9]

Stac Lee St Kilda.

Turizm St Kilda üzerinde farklı ama benzer şekilde istikrarı bozucu bir etkiye sahipti. 19. yüzyılda vapurlar Hirta'yı ziyaret etmeye başladı ve adalıların tüvit ve kuş yumurtaları, ancak turistler onları açıkça merak olarak gördükleri için özgüvenleri pahasına. Tekneler, özellikle daha önce bilinmeyen başka hastalıkları da getirdi. tetanoz infantum Bu, on dokuzuncu yüzyılın sonlarında% 80 gibi yüksek bebek ölüm oranlarına neden oldu.[4] cnatan na gall ya da tekne öksürüğü hayatın normal bir özelliği haline geldi.[11][12]

20. yüzyılın başında resmi okullaşma adaların bir özelliği haline geldi ve 1906'da kilise bir okul binası yapmak için genişletildi. Çocuklar artık Galce dillerine ek olarak İngilizce öğrendiler. Gelişmiş ebelik Rahip Mackay tarafından adaya reddedilen beceriler, çocukluk çağı tetanoz sorunlarını azalttı. MacKay'ın görev süresi boyunca 1875'te bir tahliyeden söz edilmişti, ancak ara sıra yaşanan gıda kıtlığı ve 1913'teki grip salgınına rağmen, nüfus 75 ile 80 arasında sabitti ve birkaç yıl içinde bin yıllık işgalin olduğuna dair hiçbir açık işaret yoktu. adanın sonu geldi.[9][13]

Birinci Dünya Savaşı

Erken birinci Dünya Savaşı Kraliyet donanması Hirta'da bir sinyal istasyonu kurdu ve St Kilda'nın tarihinde ilk kez anakara ile günlük iletişim kuruldu. Geç bir cevap olarak, 15 Mayıs 1918 sabahı Village Bay'e bir Alman denizaltısı geldi ve bir uyarı verdikten sonra adayı bombalamaya başladı. Toplam yetmiş iki mermi ateşlendi ve kablosuz istasyon imha edildi. Konak, kilise ve iskele deposu da hasar görmüş, can kaybı olmamıştır.[13] Bir görgü tanığı hatırladı

Kötü bir denizaltı dediğiniz şey bu değildi çünkü her evi havaya uçurabilirdi çünkü hepsi arka arkaya vardı. Sadece Amirallik malı istiyordu. Bir kuzu öldürüldü… tüm sığırlar adanın bir tarafından diğer tarafına silah sesleri duyunca koştu.[14]

Bu saldırının bir sonucu olarak Village Bay'e bakan bir burnun üzerine bir Mark II QF topu dikildi, ancak hiçbir zaman öfkeyle ateşlendi. Adalılar için uzun vadede daha önemli olan, dış dünyayla düzenli temasın başlatılması ve her ikisi de hayatı kolaylaştıran ancak daha az kendine güvenen paraya dayalı bir ekonominin yavaş gelişmesiydi. Bunların her ikisi de, on yıldan biraz daha uzun bir süre sonra adanın tahliyesinin etkenleriydi.[13]

Tahliye

Boreray, Stac Lee ve Stac an Armin (solda) Conachair'in tepelerinden

Bu nedenle tahliye için çok sayıda neden vardı. Adalar, dünyanın geri kalanıyla yalnızca kısa süreli temaslarla yüzyıllardır var olmuştu. Turizmin gelişi ve Birinci Dünya Savaşı'nda ordunun varlığı, adalıların rutin olarak yaşadıkları yoksunluklara alternatifler olduğunu anlamalarını sağladı. 1902'de küçük bir iskele yapılmasına rağmen adalar havanın insafına kaldı.[15] Sivil adalılar tarafından reddedilen güvenilir radyolar ve diğer altyapılar daha sonra milyonlarca sterlinlik bir maliyetle askeri üsse sağlanacak olsa da, yetkililer onlara yardımcı olmak için fazla bir şey yapamadılar.[16]

Birinci Dünya Savaşı'ndan sonra gençlerin çoğu adayı terk etti ve nüfus 1920'de 73'ten 1928'de 37'ye düştü.[4] Dört kişinin ölümünden sonra grip 1926'da ve 1920'lerde bir dizi mahsul kıtlığı, son damla apandisit Mary Gillies adında genç bir kadın, Ocak 1930'da. 29 Ağustos 1930'da son 36 kişi tahliye edildi. Morvern İskoç anakarasında kendi istekleri üzerine.

Tahliye sabahı mükemmel bir gün vaat ediyordu. Güneş, sakin ve pırıl pırıl bir denizden doğdu ve Oiseval'in etkileyici kayalıklarını ısıttı ... Adalılar geleneği gözlemleyerek her eve açık bir İncil ve küçük bir yulaf yığını bıraktı, tüm kapıları kilitledi ve sabah 7'de Harebell… Operasyon boyunca neşeli kaldıkları bildirildi. Ancak Dun'un uzun boynuzu tekrar ufka düştüğünde ve adanın tanıdık anahatları zayıfladığında, eski bir bağın kopması bir gerçek oldu ve Aziz Kildans gözyaşlarına yol açtı.[9]

Adalar 1931'de Lord Dumfries (5'ten sonra Bute Markisi ), Sir Reginald MacLeod'dan[17] ve sonraki yirmi altı yıl boyunca ada, geri dönen St Kildan ailesinin ara sıra yaz ziyareti dışında sessizlik yaşadı.

Daha sonra askeri olaylar

Adalar hiçbir aktif rol almadı Dünya Savaşı II tamamen terk edildikleri sırada,[13] ancak o döneme ait üç uçak kaza yeri var. Bir Beaufighter LX798, Port Ellen merkezli Islay 3–4 Haziran 1943 gecesi zirveye 100 metre mesafede Conachair'e çarptı. Bir yıl sonra, 7 Haziran 1944 gece yarısından hemen önce, ertesi gün D Günü, bir Sunderland uçan tekne ML858, Gleann Mor'un başında mahvoldu. Bu kazada hayatını kaybedenlere ithaf edilen kırkta küçük bir plaket var.[18] Bir Wellington bombacı 1943'te Soay'in güney kıyısında düştü. Enkazı araştırmak için herhangi bir resmi girişimde bulunulduğu 1978'e kadar değildi ve kimliği kesin olarak belirlenemedi. Enkaz arasında bir Kanada Kraliyet Hava Kuvvetleri kap rozeti keşfedildi, bu da 28 Eylül 1943'teki bir uçuş sırasında kaybolan LA995 olabileceğini gösteriyor.[13]

1955'te İngiliz hükümeti St Kilda'yı, Benbecula, test atışlarının ve uçuşların yapıldığı yer. Böylece 1957'de St Kilda bir kez daha kalıcı olarak mesken oldu. O zamandan beri, adanın ilk lisanslı binası olan 'Puff Inn' de dahil olmak üzere çeşitli yeni askeri binalar ve direkler inşa edildi. Savunma Bakanlığı St Kilda'yı İskoçya Ulusal Vakfı'ndan nominal bir ücret karşılığında kiralamaktadır.[13] Hirta'nın ana adası, tüm yıl boyunca hala oradaki askeri üslerde çalışan az sayıda sivil tarafından işgal ediliyor.[19]

Referanslar

  1. ^ St Kilda: St Kilda'nın Dünya Mirası Sit Listesi'ne eklenmesi için gözden geçirilmiş Adaylığı 21 Mart 2007 alındı
  2. ^ Maclean (1972) sayfa 34, Fordun'dan John'dan alıntı yapıyor Scotichronicon c. 1380
  3. ^ Munro, D. (1818) 1594 yılında çoğunu gezen Adalar Yüksek Dekanı Bay Donald Munro tarafından İskoçya'nın Batı Adaları'nın Hybrides adlı açıklaması. Miscellanea Scotica, 2. İngilizce'den çeviri İskoç: "Sakinleri basit fakir insanlar, herhangi bir dinde neredeyse hiç eğitim almamışlar, ancak Harris'ten MacLeod'un görevlisi veya yardımcısı, çocukları vaftiz etmek için bir papazla yılda bir kez oraya yaz ortasında yelken açıyor."
  4. ^ a b c Keay, J. ve Keay, J. (1994) Collins İskoçya Ansiklopedisi, Londra, HarperCollins
  5. ^ Macauley, Rev Kenneth (1764) St Kilda Tarihi. Londra
  6. ^ Martin, Martin (1703) "Aziz Kilda'ya Yolculuk Arşivlendi 13 Mart 2007 Wayback Makinesi " içinde İskoçya'nın Batı Adalarının Bir Tanımı, Appin Alayı / Appin Tarih Derneği. 3 Mart 2007 alındı
  7. ^ Haswell-Smith, Hamish (2004) İskoç Adaları, Edinburgh, Canongate
  8. ^ Steel (1988) sayfa 144 salgının 1724'te gerçekleştiğini belirtmesine rağmen, bu, Quine (2000) tarafından Stac an Armin'deki grubun kestirilmesi için verilen tarihtir (bkz. Yukarıdaki 'Diğer adalardaki binalar').
  9. ^ a b c d e Maclean, Charles (1977) Dünyanın Kenarındaki Ada: Aziz Kilda'nın Hikayesi, Canongate
  10. ^ John Sands MP, Maclean (1972) sayfa 117'de alıntılanmıştır. 1877'de ziyaret ettiği başka bir yerde kaydedilmiştir ve St Kilda'ya birden fazla kez seyahat ettiği açıktır.
  11. ^ Cooper, Derek (1979) Adalara Giden Yol: Hebridler'de Yolcular 1770–1914. Londra. Routledge ve Kegan Paul.
  12. ^ "St. Kilda'da Yaşam", J. Sands tarafından Chambers'ın Popüler Edebiyat, Bilim ve Sanat Dergisi, 1877'de bir hesap. 1 Ocak 2007'de alındı.
  13. ^ a b c d e f Çelik, Tom (1988) Aziz Kilda'nın Yaşamı ve Ölümü, Londra, Fontana
  14. ^ Neil Gilles, alıntılayan Steel (1988) op cit sayfa 167.
  15. ^ 21. yüzyılda bile sorun bu. National Trust, 2006 yılında, "olumsuz hava koşulları, malzemelerimizin St Kilda'ya ulaşamamasına neden olduğu ve malzeme almak için bir sonraki fırsatımızın Mayıs 2007 olduğu" gerekçesiyle 2007 çalışma partilerini iptal ettiğini bildirdi. NTS çalışma grubu bilgileri Arşivlendi 2 Ekim 2006 Wayback Makinesi 18 Mart 2007 alındı
  16. ^ Çelik (1988) op cit 20 milyon sterlin teklif ediyor.
  17. ^ Thompson Francis (1970) St Kilda ve diğer Hebridean Aykırı Değerleri. David ve Charles. ISBN  0-7153-4885-X
  18. ^ Quine, David (2000) St. Kilda, Grantown-on-Spey, Colin Baxter Adası Kılavuzları
  19. ^ Ziyaretçilere NTS tavsiyesi 18 Mart 2007'de alındı. Bu, halka açık olmadığı için 'Puff Inn' adının yanıltıcı olduğunu belirtiyor.

Dış bağlantılar